Albiońska wyprawa od kuchni

Od kilku już lat organizuję  małe grupowe i prywatne wyjazdy na zwiedzanie angielskich ogrodów. Staram się by zawsze to byli pasjonaci, którzy z takiej eskapady wyniosą jak najwięcej. W tym roku byliśmy na Chelsea Flower Show dopisując do programu kilka ogrodów. Ekipa była zgrana, wesoła (jak zawsze) i efekcie powstała całkiem spora liczba zdjęć okołoogrodowych. W tym roku byli ze mną Bianka i Przemek z Ogrodów o Zielonych Progach (całkiem spora ilość pokazywanych bylin na blogu z tej właśnie szkółki pochodzi)  oraz Ewa, projektant ogrodów (Green & More).

Miła niespodzianka pojawiła się już na początku, okazało się że w hotelu jedna z pań z obsługi jest Polką:) Zresztą Polaków w Anglii nietrudno spotkać, sporo naszego języka słychać było na Chelsea, spotkaliśmy też grupę w jednym ze zwiedzanych ogrodów.  Zawsze przy okazji oglądania ogrodów staramy się zorganizować coś nieogrodowego (a raczej mój mąż, który po kilku dniach ma dość słuchania o chwastach).  Tym razem poświęciliśmy na to dzień przed wyjazdem robiąc mały maraton po  Hadleigh, Kersey i Lavenham.

Poniżej kościół w Hadleigh:

Jakoś tak mam, że duże miasta okrutnie mnie męczą, już nawet Kraków jest dla mnie zbyt przepastny. Z tego też powodu unikam męczących wypraw po Londynie.  Zdecydowanie wolę małe, spokojne  miasteczka i wsie, które na wschodzie Anglii są wyjątkowo urokliwe. Mam wrażenie, że im miasto mniejsze, tym bardziej urocze i zadbane. Pod koniec maja na murach królowały glicynie:

Z zachwytem oglądaliśmy przydomowe ogródki:

I wystawy sklepowe, zwłaszcza z antykami:

Ewa namiętnie wszystko fotografowała:

Mój mąż również:

Ja natomiast zachwyciłam się tą piękną różą:

Na koniec  w Lavenham weszliśmy do sklepu z pamiątkami prowadzonego przez National Trust. Okazało się, że na tyłach jest sklep z roślinami. Ale jaki sklep:

Właściwie to przypominał mini ogród, do tego fantastycznie zaaranżowany. Było tez trochę ciekawych roślin do kupienia, ale bagaże mieliśmy już pełne. Do następnego więc razu:)

A oto i moja pamiątka z tego wypadu:)

A potem już tylko powrót do domu. jednak nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło, nadszedł czas na ciasto z truskawkami i masą z sera mascarpone, nazywanego przeze mnie ciastem gdańskim (przepis zapożyczony od Ali, znajomej ogrodniczki z Gdańska).  Pycha:)

Tekst Marta Góra

Zdjęcia Dariusz i Marta Góra