Hoveton Hall Gardens

Ciężko mi w zeszłym roku szło pisanie bloga i staram się trochę nadrobić. Dzisiaj jeszcze zaległości z majowej wyprawy do Anglii. Może to nie jest zły pomysł na odskocznię od zasypanych polskich ogrodów.

Hoveton Hall leży w hrabstwie Norfolk i jest ogromną posiadłością obejmującą prawie 48 hektarów ogrodów i parków oraz 4 x więcej ziemi (lasów i pół ornych). Państwo Buxton, właściciele tego majątku jak widać do ubogich nie należą:) Dom powstał prawdopodobnie na początku XIX wieku a wraz z nim ogrody.

Ja trafiłam tam pod koniec maja – zeszłego roku wiosna była mocno opóźniona na Wyspach, miało to wady ale także zalety (o czym później). Do ogrodu pojechaliśmy w sobotę i całkiem nieświadomie obejrzeliśmy Craft Fair (chociaż poziom tego „craftu” był daleki od tego do czego przyzwyczaiła mnie Nordstjerna). Gdyby nie samochody w tle…

Hoveton Hall

Zwiedzanie zaczęliśmy od ogrodu kuchennego i z rozczarowaniem stwierdzam, że ta zapóźniona wiosna dała się w kość roślinom użytkowym, nie bardzo co było oglądać. Na szczęście na jedzeniu świat się nie kończy więc skupiłam się na części ozdobnej:

Hoveton Hall

Hoveton Hall

Budynek widoczny na zdjęciach to domek ogrodnika. Cóż… mogła bym być ogrodnikiem w Hoveton Hall:) Nie ukrywam, że ten domek z przyległościami zawładnął moim sercem i poruszył wyobraźnię.

Podziwiałam łubinniki (Thermopsis chinensis), takich pięknych kęp wcześniej nie widziałam nigdzie:

Hoveton Hall

Zachwycił mnie też ten kuklik (Geum rivale  'Flames of Passion’). Wystarcza mu podobno kilka godzin słońca w ciągu dnia:)

Hoveton Hall

Pogoda sprzyjała spacerom, ale takie pełne słońce nie jest najlepsze do robienia zdjęć. Ostatni rzut oka na rabaty:

Hoveton Hall

… i na imponujące złotokapy:

Hoveton Hall

Część ogrodu otoczona murami nosi nazwę The Spider Garden, oto rozwiązanie zagadki dlaczego właśnie tak:

Hoveton Hall

Ta brama była niesamowita, prowadziła do mniej ucywilizowanej części ogrodów, czyli do parku i arboretum. Brama została wykonana w 1936 roku przez Erica Stevensona.  Dla mnie to arcydzieło. W centrum ogrodu znajduje się też okrągły placyk z krzemienia imitujący pajęczą sieć.  Placyk został zaprojektowany w 1998 roku przez architekta krajobrazu Jamesa Smitha. Ponieważ to był maj to wejście do parku było z mocnym przytupem:

Hoveton Hall

Hoveton Hall

Kwitnące azalie i różaneczniki były dosłownie wszędzie. Oblegały ścieżki, polany, mostki…

Hoveton Hall

Hoveton Hall

Nie da się ukryć, że zdominowały ogród o tej porze roku  i na nic inne drzewa… Chyba że posadzone jako soliter znany zapewne wszystkim projektantom na całym świecie:)

Hoveton Hall

Moje czujne oko wypatrzyło też oczywiście paprocie, orlica tylko w takiej fazie rozwoju jest dla mnie akceptowalna:

Hoveton Hall

Wygląda jak ubrane w liście tancerki baletowe… natomiast długosza królewskiego zawsze witam z radością, zwłaszcza tak stare i tak pięknie rozrośnięte egzemplarze:

Hoveton Hall

Na terenie arboretum jest cała masa cieków wodnych, małych i większych jeziorek. Nic dziwnego że rośliny nawodne czują się tam tak dobrze.

Hoveton Hall

Kandelabrowe pierwiosnki to moje Waterloo. Na szczęście tutaj mogłam je podziwiać prawie na każdym kroku:

Hoveton Hall

Jeszcze hosty, których jest w tym ogrodzie sporo i taka wysepka to ewenement, raczej były wkomponowane w inne rośliny:

Hoveton Hall

Przy okazji odbywającej się imprezy craftowej można było również podziwiać sokolników. Ja mam zawsze mieszane uczucia na widok dzikich zwierząt w niewoli. Przyglądałam się ptakom i nie wiem czy moja zaciekawiona mina czy duży aparat spowodowały zaproszenie do obejrzenia ich z bliska.  Tylko dzięki temu mogłam zrobić jakieś zdjęcia, bo mój obiektyw na 55 mm się kończy.  Bardzo powoli i bardzo ostrożnie przy pomocy ptasiej opiekunki udało mi się podejść praktycznie na odległość 1 m. Niestety pan chyba na fotografii znał się średnio bo ustawiał się z ptaszorami centralnie pod palące słońce:) Ale i tak zaproszenie było miłe:)

Hoveton Hall

Powoli opuszczałam arboretum i moim oczom ukazała się rezydencja:

Hoveton Hall

Przyznaję, że rozczarował mnie ogród przy domu. Cóż z okien takiego molocha podziwia się pewnie głównie drzewa. Natknęłam się też na niezwykłą oranżerię…

Hoveton Hall

Zadbana i dopieszczona od strony „pańskiego” ogrodu, od strony leśnej okazała się być prozaicznym budynkiem gospodarczym. To się nazywa oszczędność;)

Hoveton Hall

Tekst i zdjęcia Marta Góra